Postmodern roman, modernizmin ardından ortaya çıkan ve onu eleştirel bir yaklaşımla yeniden yorumlayan bir edebi akımdır. Gerçekliğin, anlamın ve otoritenin sorgulandığı bu roman türünün belirgin özellikleri şunlardır:
Üstkurmaca (Metafiction): Romanın kurgusal doğasını açıkça sergilemesi, yazarın ve okuyucunun kurmaca metinle olan ilişkisini vurgulaması. Bkz: Üstkurmaca
Parodi ve Pastiş: Mevcut eserleri veya türleri taklit ederek ve onlarla oynayarak anlam yaratma. Parodi, alaycı bir taklitken, pastiş daha çok saygı dolu bir taklittir. Bkz: Parodi ve Pastiş
Belirsizlik ve Çoğulculuk: Tek bir doğru veya kesin anlamın reddedilmesi, okuyucuya farklı yorumlama imkanları sunulması. Bkz: Belirsizlik
Otorite Reddi: Geleneksel anlatıcı otoritesinin sorgulanması, güvenilmez anlatıcıların kullanılması. Bkz: Güvenilmez%20Anlatıcı
Kimliksizleşme ve Yabancılaşma: Bireyin modern toplumda kimliğini yitirmesi, yabancılaşma duygusu. Bkz: Yabancılaşma
Oyunbazlık (Playfulness): Dilin, anlatının ve karakterlerin beklenmedik şekillerde kullanılmasıyla okuyucuyu şaşırtma ve eğlendirme amacı.
Tarihselci Metafiction: Tarihi olayları yeniden yorumlayarak, tarihin nesnel bir gerçeklik olmadığını gösterme çabası.
Kolaj ve Montaj: Farklı metin türlerinin, üslupların ve kaynakların bir araya getirilmesiyle yeni bir anlam yaratma. Bkz: Kolaj
Minimalizm: Sade bir dil kullanımı, karakter derinliğinin azaltılması ve okuyucunun yorumuna açık bırakılan boşluklar. Bkz: Minimalizm
Postmodern roman, modernizmin katı kurallarından uzaklaşarak, edebiyatta daha özgür ve deneysel bir yaklaşımı temsil eder.